Blog

Soms kom je als mentor iemand tegen die je hart raakt. Iemand bij wie je merkt: hier draait het echt om nabijheid, geduld en een flinke dosis humor. Nellie is zo iemand. Vanaf het eerste kopje koffie op haar bank tot de dansjes in het verpleeghuis: onze band is bijzonder. In dit verhaal neem ik je mee in haar leven – en een beetje in het mijne – waarin het niet altijd makkelijk is om de juiste keuzes te maken, maar waar liefdevolle zorg, vrolijke momenten en oprechte aandacht altijd centraal staan.

In de ouderenzorg draait het vaak om grote thema’s: gezondheid, veiligheid, zorgplannen. Maar tijdens mijn werk als mentor word ik er keer op keer aan herinnerd hoe belangrijk juist de kleine dingen zijn. Een goed gesprek, een helpende hand, of iets simpels als weten hoe laat het is. Hieronder mijn eerste ontmoeting met dhr. V. – een ontmoeting die me liet zien hoe een beetje aandacht en creatief meedenken al een groot verschil kunnen maken.

Soms komt alles tegelijk. Een telefoontje op vrijdagmiddag. Een ontslag uit het ziekenhuis. En een gevoel dat er meer nodig is dan alleen vervoer naar huis.
Als mentor ben ik dan ineens een schakel tussen werelden: zorg en thuis, beleid en praktijk, haast en aandacht. In dit verhaal neem ik je mee in de thuiskomst van mevrouw O. – een vrouw met dementie, zonder netwerk, maar met mensen die wél willen meedenken.
Het is geen heldenverhaal. Wel een verhaal over vasthouden, afstemmen en op tijd de juiste vragen stellen. Over hoe kleine schakels samen een groot verschil maken.