Een vraag die eenvoudig klinkt, maar allesbehalve dat is: “Hans, er is een probleem bij een cliënt. Kun jij iets betekenen?”
Wat volgt, is geen succesverhaal in de klassieke zin. Het is het verhaal van een jonge man die keer op keer opnieuw moet beginnen. Van systemen die stroef draaien, van mensen die ondanks alles blijven zoeken naar wat wél werkt.
En ook: van hoe dun de lijn soms is tussen vastlopen en volhouden.
Soms lijkt er op het eerste gezicht weinig ruimte voor contact. Deze cliënt leeft al jaren in zijn eigen wereld, waar maar weinig mensen worden toegelaten. Het opbouwen van vertrouwen ging langzaam en vroeg om een andere benadering. Niet via gesprekken, maar via kleine, betekenisvolle gebaren. Een koekje, een kop koffie, samen muziek luisteren. Juist die kleine momenten brachten verbinding. En daarmee ook een waardevol besef: er echt zijn voor iemand, is soms het belangrijkste wat je kunt doen.
Gerard Vonk verteld over zijn ervaringen; als 5 jaar is hij vrijwillig-mentor bij Mentorschap Rotterdam. Geen Geraniums of Sanseveria's maar afstemming zoeken en een band opbouwen.