Maand mei 2025

Het wielrentijdschrift en een traan van dankbaarheid

Soms ontmoet je iemand die je direct raakt, zonder dat hij daar zelf veel voor hoeft te doen. Meneer L. is zo iemand. Een lieve, rustige man die weinig vraagt, maar des te meer zegt tussen de regels door. Sinds ik zijn mentor ben, leer ik hem steeds beter kennen. In dit verhaal neem ik je mee in een klein, alledaags moment dat juist daardoor zo waardevol is. Een gesprek, een tijdschrift, een traan – en de kracht van oprechte aandacht.

De Radetzky Mars

Sommige levensverhalen laten je niet los. Ze raken je, frustreren soms, maar laten vooral zien hoe krachtig en eigen iemand kan blijven – ook in kwetsbare omstandigheden. Dit is het verhaal van een dame met een bewogen leven, veel verlies, maar ook een onmiskenbare wilskracht en eigenheid. Als mentor loop ik een tijdje met haar mee. Een tijd vol zorgen, maar ook vol warme, menselijke momenten.

Op hoge hakken door het leven

Soms kom je als mentor bij mensen thuis waarvan je van tevoren hoort dat het “lastig” kan zijn. Maar achter die eerste indruk zit vaak een verhaal, en soms zelfs een heel leven dat openbloeit zodra je de tijd neemt om écht te luisteren. Dit is zo’n ontmoeting, bij een bijzondere dame die me meteen raakte.

Buiten de lijntjes

In mijn werk als mentor gaat het vaak om de praktische zaken: verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding. Maar soms is het juist de persoonlijke aandacht, dat kleine extraatje, dat het grootste verschil maakt. In dit verhaal vertel ik je hoe een vrij eenvoudige daad – een beetje creatief denken en handelen – het leven van mijn cliënt Marlies een stukje mooier maakte. Want soms is het de moeite waard om even buiten de lijntjes te kleuren.